Wednesday, January 22, 2014

Վերլուծություն

Ինձ շաատ դուր եկավ ՊարույրՍեվակի Մարդը ափի մեջ  ժողովածուն:  Ճիշտ է բանաստեեղծությունները երկար եին բայց Պարույր Սեվակը մի այնպիսի շքեղ ձևով է ձևավոր ել բանստեղծությունները որ բանաստեղծության սիրոնությունից չես կարող ասել որ դրանք երկարեն: Ես ընթերցումներից հետո փորձեձի ընտրել ինձ ամենա սիրելին ճիշտե ամեն մեկնել ինձ շատ դոուր եկավ բայց ամենաա շատը սիրեցի Մեռնել վեռնագրով բանաստեղծությունը  : Նաև կար շատ փոքրերը որոնք քիչեին գրված բայց այդ քչության մեջ այն շատ սիրունն եր գրված Ես հոգնել եմ մանրաքանդակ պաղ խոսքերից:
                                                  Լավ է լինել հմուտ դարբին, քան ոսկերիչ…

Նաև շատ սիրուններ գրաված Կարծում եմ բանաստեղծությունը այդ բանաստեղծությունը կարդալուց  ուզեցի մի անգամել նույնտժը կարդալ քանի որ բանաստեղծությունը այնքան սիրուն էր որ ինձ գրավեց: 

No comments:

Post a Comment